Nog voor ze kinderen hadden, trokken Mireille en Arend met de rugzak de wereld rond. Toen zoon Emrys en dochter Kiren erbij kwamen, bleven ze hun avontuurlijke dromen volgen. Zo fietsten ze met het jonge gezin door mooie stukjes Europa, helemaal naar Sint-Petersburg en op de tandem zelfs dwars door Thailand en China! Dat levert een hoop spectaculaire fietsverhalen op.
Van Wenen naar Praag
Mireille: ‘We wilden in 2006 Wenen en Praag ontdekken, dus besloten we gewoon van de ene naar de andere stad te fietsen en er een fietsvakantie van te maken, 700 kilometer lang. Zo is het allemaal begonnen. In de vijftien jaar daarop maakten we elke zomer een andere fietsreis: door Spanje, Italië, Denemarken, Georgië en Albanië … In 2009 zijn we zelfs helemaal van thuis tot Sint-Petersburg gefietst. En in 2013 trokken we vier maanden lang van Chiang Mai naar Shanghai! Gewoon omdat dat zo goed klonk.’
Kiren: ‘Het kan ook gebeuren dat het einddoel onderweg verandert. Dat is het voordeel van fietsen: als de wind niet goed staat, verander je gewoon van richting en zie je wel waar je uitkomt. Het mooiste voorbeeld is toen we fietsten van Augsburg naar Venetië. Toen we de Alpen over waren, bleken er nog andere bergen op de weg, waar we niet zo op waren voorbereid. Dus we sloegen impulsief af naar Verona. Ook een prachtige stad. Ik was toen amper drie, maar ik herinner me nog het balkon van Romeo en Julia!’
Flexibel onderweg
Mireille: ‘We leggen op voorhand zelden iets vast. Pas als we ergens aankomen, zien we wel waar we kunnen logeren. We gaan ervanuit dat er altijd een oplossing is, dan biedt die oplossing zich ook vanzelf aan. Een cafébaas in Oostenrijk die ons uitnodigt om in de feestzaal naast zijn kroeg te slapen, omdat het een feestdag was en alles was potdicht. Of een vrouw die ons in huis haalt toen we vaststelden dat de jeugdherberg gesloten bleek … Hoe minder je vastlegt, hoe meer verrassingen.’
‘Er is ook niks zo vervelend als een hotel boeken en er niet geraken. Dat hadden we ook bijna voor. We hadden een toffe herberg geboekt, maar die bleek echt héél ver. Zo hebben we op één dag maar liefst 112 kilometer ver getrapt. Dan was het toch stressen om op tijd aan te komen. Het was al donker toen we er eindelijk waren. We hebben ook overal onze tent, slaapzakken en matjes mee. Zo hebben we altijd een veilig dak boven ons hoofd, wanneer we maar willen. Dat geeft mentale rust. Ook al hebben we dat zelden nodig.’
Grenzen verleggen met fietsen
Mireille: ‘Op onze eerste fietsreis, van Wenen naar Praag, hadden we zo’n 700 kilometer gefietst op 3 weken. Met Emrys en Kiren in karretjes achterop, aftandse bagage en voorzieningen van de Aldi. Zo’n grote afstand vonden we toen echt heel stoer. Maar bij de laatste fietsreizen zaten we gemiddeld aan zo’n 80 kilometer per dag, en trapten we 700 kilometer op amper één week! Je past je snel aan, je groeit en verlegt elke reis opnieuw je grenzen.’
Kiren: ‘En als het niet gaat, doe ik gewoon mijn voetjes omhoog en dan trappen de ouders. Dat is het voordeel van samen te fietsen op de tandem. Je bent ook nooit alleen, dus het is altijd veilig. Zo konden we gemakkelijk grote afstanden afleggen. Trouwens, die afstanden voelden we niet. Die rekenden we om naar ‘nog twee keer naar school en terug’, of ‘nog vier keer het liedje van Bumba’. Dat gaf dan het idee van: we zijn er bijna.’
Elke dag een ijsje
Mireille: ‘We fietsen zelf heel graag natuurlijk, maar we zorgden ook voortdurend dat het leuk blijft voor de kinderen. Daarom zingen we liedjes, we vertellen verhaaltjes, doen raadseltjes, stoppen aan een speeltuin … En we zorgen ook altijd voor voldoende rustpauzes, met fruit en snoep …’
Kiren: ‘… en elke dag een ijsje! Zelfs in China. Mijn vader eet graag ijsjes, en ik ook wel. Hadden we overdag geen ijskar gevonden, trokken we er ‘s avonds op uit om toch nog een ijsje te vinden. Dat was echt een verplichting.’
Hoe beginnen? Gewoon doen!
Mireille: ‘Wat wij belangrijk vinden, is dat wij ons ding kunnen doen. Wij zijn reizigers, trekken graag rond, zien graag mooie dingen. Toen we onze vrienden vertelden over onze eerste fietsreizen, vroegen ze: en wat met de kinderen? Wel, die nemen we gewoon mee! En dat gaat ook gewoon. Omdat wij blij zijn, zijn onze kinderen ook blij. We houden natuurlijk altijd rekening met hen, maar we laten daardoor onze idealen niet varen. Wij vinden Azië heel interessant, dus trokken we voor vier maanden door Azië met het hele gezin. En dat ging perfect.’
‘Doe vooral wat je graag doet. Laat je niet tegenhouden door andere meningen, door twijfels of schrik van anderen. Alles komt altijd wel goed. Volg je dromen en ga er volledig voor! In Laos hebben we soms meer naar boven gelopen dan we konden fietsen, maar ook dat lukt wel. Ook in Vietnam was het pittig. Op een helling moesten we 24 km aan een stuk klimmen aan 10-12%. We stopten om de twee kilometer, maar zijn toch maar mooi op de top geraakt.’
Spektakel van de tandem
Mireille: ‘We zijn soms op plaatsjes terechtgekomen waar ze nog nooit een westerling hadden gezien. Dan stond plots heel het dorp rond ons, om te kijken hoe we frisdrank dronken. Bijzonder. Ook de tandem is spectaculair natuurlijk. Zoiets hadden veel mensen nog nooit gezien. Het voordeel: zo’n tandem wordt ook nooit gestolen. We lieten sommigen erop fietsen, maar echt ver kwamen ze toch niet. En mocht dat toch het geval zijn, zou iedereen meteen weten dat die fiets dan gestolen is.’
Kiren: ‘Wij zorgden ook zelf voor spektakel. Een gezin met een blonde en een rosse: dat hadden veel Chinezen nog nooit gezien! Hoe vaak wilden mensen met ons op de foto! Het gebeurde zelfs dat een auto voor ons stopte, dwars over de weg. De chauffeur stapte dan uit en nam dan gewoon een foto met ons. Je maakt die mensen echt hun dag. Wij maken veel mee, maar zij ook. Zij voelden zich soms echt vereerd dat we bij hen langskwamen.’
Meer info en tips
Mireille en Kiren hebben heel wat tips over hun avonturen. Luister naar de podcast voor meer anekdotes en slimme tips. Neem een kijkje op hun websites of contacteer hen als je vragen hebt, of ook graag eens een tandem uitprobeert.
